Update: we zijn nog steeds in Nepal!

Hoi allemaal!

Het heeft erg lang geduurd, maar hier zijn we weer!! Er is inmiddels al weer zoveel gebeurd, dat het even zoeken is naar het begin. Dat moet vast ergens in december zijn. Voor de kerst in elk geval…Er was van alles te vieren in december en onze aandacht ging naar van alles uit, dus nu treden we even wat meer in details!

We hebben onze kerstdagen doorgebracht met verschillende vieringen, diensten, etentjes en met veel gezelligheid. Eigenlijk vond het meeste plaats voor de kerst. Het schijnt hier vorig jaar zo druk te zijn geweest rond kerstavond en dag dat ze de viering voor de westerlingen een week eerder hebben gehouden zodat er meer ‘familietijd’ was op kerstdag. Na vier adventsdagen met daarin uiteraard het kerstverhaal uitgebeeld hadden we op 18 december onze grote kerstdienst met na afloop een superluxe diner. Alles was mooi aangekleed en ik denk dat er in totaal zo’n 60 mensen zijn blijven eten. Het was erg gezellig, na afloop hebben we spelletjes gedaan bij familie Beels, waar inmiddels drie van hun kinderen waren aangekomen. Erg leuk om hen te leren kennen.

Rondom kerst was er van alles te doen, er waren studenten en mensen uit de kerk die kerstliederen gingen zingen in het ziekenhuis of op verschillende plekken in Tansen. De studenten van de nursing school hadden hun jaarlijkse viering waar ze allemaal heel erg naar uitkijken. Veel zang en dans, een boodschap van pastor Thanju, een paar spelletjes en een hele berg lachende meiden. Na afloop hebben we samen met de docenten van de nursing school rondom een kampvuur gedineerd. Daarna zijn we vertrokken naar Lotta en Olof, een Zweeds stel dat nog erg veel knutselmateriaal overhad van het kinderwerk wat Lotta doet. We hebben met een aantal mensen wat sterretjes en engeltjes voor in onze kamer gefabriceerd…het ziet er echt wel gezellig uit nu, met een kaarsje erbij…knus en lekker warm ’s avonds!
We zijn nog bij Halfway Home geweest, een tehuis voor wezen die onder hun hoede worden genomen door een echtpaar wat ook actief is in het ziekenhuis en in de kerk. Zij kregen ook de smaak te pakken van het knutselen, maar zijn bovenal zeer aanhankelijk. We worden continu van alle kanten vastgepakt door die kleine handjes die allemaal willen dat je ze knuffelt of met ze speelt.

De week na de kerstviering, met kerst zelf, zijn we ’s avonds wezen eten bij Lotta en Olof. Een heel geslaagde avond waarin we hen beter hebben leren kennen. We kenden ze al een beetje van het ziekenhuis en van Halfway Home, maar nu waren we gezellig met ons vieren…We hebben een hele tijd gekletst en we gingen uiteindelijk om 12.30 ’s nachts naar huis…Genoten van het superstille Tansen onder een zeer heldere hemel met volle maan, schitterend…totdat we werden opgeschrikt door de honden die allemaal begonnen te blaffen en ons achtervolgden!

29 december was het zover: pa Jan, oom Jan en Aart Jan kwamen aan in Tansen! Super leuk om hen wat van ons leventje hier te laten zien… heel veel Hollands gepraat (zelfs zo veel dat ik daar op de afdeling ook weer op overging), rond Tansen gewandeld, appelflappen gebakken in samenwerking met de kok, enz. Bedankt ook voor alle cadeautjes die een aantal van jullie hebben meegegeven! Chocola, kruidnoten, kleurrijke tekeningen; heel erg leuk en mooi, Cees en Laurien!!

Doordeweeks hebben we weer lekker stage gelopen, we hebben onze opdrachten helder en weten waar we naar toe willen. (mag ook wel tegen het eind van onze stage ;) Het weekend daarop hebben we oud en nieuw gevierd in het guesthouse samen met verschillende Nepali en westerlingen. We vierden tegelijkertijd de verjaardag van Pernilla, een Zweedse die 40 is geworden. Het was een gezellige drukte en er werd gezellig gekletst, lekker gegeten en gek gedanst…

Na 21 uur zijn we weer bij de familie Beels geweest. Spelletjes spelen! En even socializen in een inmiddels vertrouwd huis! De jaarwisseling zelf verliep eigenlijk erg rustig… Arjen lekker in bed en geen last van vuurwerk. Mijns met haar familie, met de laatste appelflappen. Had geen last van vuurwerk maar wel van hagel op de weg terug naar huis! De Nepalezen vieren Nieuwjaar pas ergens in april. Desondanks zijn ze erg attent en wordt je hier en daar nog een gelukkig Nieuwjaar gewenst.

Na Nieuwjaar zijn we op 4 januari afgereisd naar Chitwan, een wildpark in het laagland van Nepal. We begonnen dezelfde dag gelijk met een drie a vier uur durende jeepsafari zo’n dertig kilometer het park in. Het park zelf is behoorlijk groot met bijna 100 km2. We hebben tijdens de safari niet ons hele verlanglijstje voorbij zien komen, maar we hebben een neushoorn, een aantal herten, krokodillen en apen gezien. Helaas dus geen wilde olifant of een Bengaalse tijger. De volgende dag zijn we in een kano de rivier opgeweest, dit was erg leuk, de mist hing nog op het water terwijl het zonnetje lekker begon te schijnen. Een hele hoop krokodillen gezien, ijsvogels en andere vogels. Vanuit ons bootje de olifanten die de dag door hun ritjes maken met toeristen, iets wat wij die middag hebben gedaan. Eerst zijn we voor een leuk wandelingetje met gids de jungle in geweest en naar het Elephant Breeding Center. Een hoop jonge en oudere olifanten gezien die allerlei dingen wordt aangeleerd. Olifantenvoetbal bijvoorbeeld of een olifantenrace. In de jungle heb ik de gids is uitgehoord over wat te doen als je een tijger, neushoorn, wilde olifant of miereneter tegenkomt. Ik hoefde mijn nieuwverworven kennis niet gelijk in praktijk te brengen, maar je kunt er maar een beetje verstand van hebben. Zigzaggend wegrennen, de boom in klimmen of langzaam achteruit lopen bijvoorbeeld…of gewoon meppen met een stok.

In de middag zijn we olifant wezen rijden…voor iedereen nieuw. Wat een beesten zijn dat zeg. Zo raar om ze van dichtbij te zien en aan te raken! We zijn door de rivier de jungle in getrokken en waar een olifant is, is een weg, ook al moet je wel alle takken ontwijken bovenop. We hebben weer een neushoorn gezien met jong en een heeeeeeeeeele berg herten (toch? Ome Jan).

We hebben ’s avonds een cultureel dansprogramma gezien, echt bizar hoe synchroon dat was. Een stuk of 20 jongens en mannen die allerlei verschillende dansen deden, o.a. een soort krijgsdans met stokken, snel en ritmisch dat het was, en geen van allen liep een gebroken hand op ofzo…echt bizar!

De volgende dag was het op naar Kathmandu en daar verbleven we in Goshen Guesthouse, een gasthuis waar veel mensen verblijven van UMN, waar ons ziekenhuis ook toe behoort. We hadden geen van allen nog een goede indruk van de stad gehad, we waren er maar kort geweest namelijk. Maar dit keer hadden we een paar dagen de tijd om de stad in te gaan. We zijn uit de wijk Patan waar we verbleven naar het oude stadsdeel geweest. Durbar Square ligt in het centrum, een groot terrein met flink wat tempels en een aardig paleis. Nou we hebben het geweten hoor allemaal, met alle verkopers en handelaartjes…We zijn ergens op een dakterras wat wezen drinken en konden met ondergaande zon een aardig deel van het hele complex overzien.

Na een reisdag gisteren zijn we inmiddels weer terug en gaan nu voor onze laatste loodjes van de stage. Drie weken even flink aanpoten, nu we ook onze opdrachten en verslagen moeten gaan afronden. We hebben allebei zo onze ideeën hoe we het gaan aanpakken en we kunnen zelfs al weer uitzien naar onze laatste weken vakantie hier in Nepal voordat we het land alweer verlaten!

Allemaal bedankt voor jullie meeleven en lezen! We zien er naar uit jullie ook weer te zien!

Liefs, Mijnske en Arjen