Pokhara..

Lieve allemaal!
Na een drukke en leerzame week in Tansen hebben we deze week een
uitstapje gemaakt naar Pokhara; check de foto’s!
We waren er wel aan
toe, want het ritme van 5 dagen in het ziekenhuis en een studiedag met
daarnaast taallessen vinden we vrij intensief. De gezelligheid en de
mensen met wie we omgaan geven een welkome afwisseling. De dag voordat
we naar Pokhara gingen hadden we wat gasten uitgenodigd. 2 Finse en 2
Nepalese studenten die hier nog korte tijd zouden verblijven en rond
onze leeftijd. Was erg gezellig!! Onze kok kwam dit keer samen met
zijn hulp het eten aan de deur brengen. We hebben na het eten en de
koffie een Nepalese film gekeken, die was echt oersaai!!! Verder
een zeer geslaagde avond!
De volgende dag vertrokken we naar Pokhara. We hebben genoten van ons
gezelschap: Rebecca en Peter. Arjen kon al zijn interesses in taal,
geschiedenis, cultuur, Amerikaanse politiek en Engelstalige boeken
driedubbel delen.. tja.. af en toe is het best lastig praten met
iemand die niet eens weet wie Sarah Palin is ;S.
Hoogtepunten waren onder andere het paragliden! Altijd al willen
vliegen? We hebben er beiden genoeg over gedroomd, maar nu was het
echt! Vliegen als een vogel! Zwevend langs de bergen… over het meer en
met de thermiek hoger komen. Af en toe erg dicht bij de boomtoppen op
de helling!
We zijn ook naar het Tibetan Refugee Camp geweest, waar gevluchte
Tibetanen leven in een kamp wat onder meer door de VN en SOS
kinderdorpen is gesponsord. We hebben binnen het kamp een bezoek aan
een Boeddhistisch monnikenklooster en hun tempel gedaan, tikkertje met
de schoolkids gespeeld en heel veel kraampjes met sieraden bekeken!
Daarna zwaaiden Rebecca en Peter af en zijn wij net voor het donker
nog even de berg wezen beklimmen naar de top waar een beroemde pagode
stond, de zogeheten Peace Pagoda. We gingen via de andere kant naar
beneden en moesten echt opschieten want het begon enorm snel donker te
worden. Toen we aan de voet kwamen moesten we dus in het donker het
meer bij Pokhara oversteken om weer terug te komen in de toeristische
straat waar ons hotel stond, Sacred Valley Inn aan de Pokhara
Lakeside. Mijnske heeft ons samen met een Nepalees over het meer naar
‘huis’ geroeid. Echt leuk in het donker! Komen we aan de oever, wilden
we eerst even lekker eten voordat we naar het hotel gingen, niet
wetend dat Rebecca en Peter echt mega ongerust waren. Ze hadden met
wat locals gesproken en die zeiden dat het in het donker onveilig was
ivm berovingen en ze wisten ook niet zeker of wij nog wel het meer
konden over varen in het donker. Dit voorval deed ons er even aan
herinneren dat we hier vele ‘vaders en moeders’ hebben. Met name het
laatste…
Op ongeveer elke 20 meter in de straat was een kapperszaak waar ze ook
massage aanboden… dat moest Mijnske natuurlijk uitproberen.. Kom ik
(Mijnske) binnen, staan er meteen 4 mensen om me heen die me een
massage aanbieden, het liefst voor langer dan 1,5 uur. Ik besloot om
eerst maar een half uurtje te proberen. Ik werd begeleid naar de
massageruimte: klein, duf en smoezelig. Maar goed, er stond een bed,
lag zelfs een handdoek op. In het begin had ik wat moeite met me te
ontspannen, halverwege ging dat wat beter maar aan het eind gingen
mijn gedachten toch weer een stuk vlugger: massage over mijn
ruggenwervels is toch niet helemaal de manier zoals ik het aangeleerd
heb op school. Ik vond mezelf gezond genoeg om er niets van te zeggen
maar toch…
We hebben nu een periode voor ons waarin we ons volop willen richten
op onze opdrachten in het kader van onze stage, zodat we na alle
oriëntatie, inwerken en nieuwigheid toch echt wat kunnen neerzetten
hier. Een flinke opgave, maar zeker ook een leuke uitdaging!
We hoorden dat het in Nederland echt al heel koud is, tot vriezen aan
toe, dat is hier zeker nog niet, ook al zijn de vroege ochtenden en
avonden aanzienlijk kouder.
Het beste allemaal en tot de volgende keer maar weer!
Tata! Namaste!
Arjen en Mijnske